ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ

Το ucook άνοιξε και μαζί του ξεκίνησαν τα γευστικά ταξίδια! Πρώτος προορισμός? Η αρχόντισσα των Κυκλάδων, η πανέμορφη Σύρος. Ένα νησί πλούσιο σε όλα του! Σε κουλτούρα, σε ήθη και σε έθιμα, σε φυσική ομορφιά και σε παραλίες, σε ανθρώπους και σε γεύσεις.
Σκοπός του ταξιδιού μας να σας μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας όσο πιο πολύ και όσο πιο αναλυτικά μπορούμε, να γνωρίσουμε και κατ’ επέκταση να γνωρίσετε την τοπική κουζίνα.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Δευτέρα απογευματάκι με την θερμοκρασία να έχει ανέβει αρκετά και εμείς να βράζουμε στο ζουμί μας όλη η ομάδα του ucook μπήκε στο πλοίο και σάλπαρε με το Blue Star Ιθάκη! Από την πρώτη στιγμή νιώσαμε σαν στο σπίτι μας.... ή μάλλον σαν στο σκάφος μας. Ο καπετάνιος μας ξενάγησε στην γέφυρα και το προσωπικό έκανε την μετάβαση μας μια αξέχαστη εμπειρία.
Φτάνοντας στο λιμάνι μαγευτήκαμε με την θέα που έκοβε την ανάσα. Η Ερμούπολη, χτισμένη σε 2 λόφους στις κορυφές των οποίων δεσπόζουν δύο εκκλησίες. Σε αυτόν της Άνω Σύρου (Άνω Σύρα την λενε οι ντόπιοι) ο Ναός του Αγ. Γεωργίου ή του Σαν Τζώρζη, μία από τις πολλές καθολικές εκκλησίες του νησιού, και ο Ναός της Ανάστασης του Σωτήρος, η ορθόδοξη εκκλησία, χτισμένη στην κορυφή του άλλου λόφου, του επονομαζόμενου Δήλι.
Αφού καταφέραμε να ξαναβρούμε την μιλιά μας μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και κατευθυνθήκαμε νοτιοανατολικά και που βρεθήκαμε??? Στην «Κηφισιά» της Σύρου: την Ποσειδωνία, γνωστή και ως Della Gratzia από την ομώνυμη εκκλησία του οικισμού (Γαλησσά και Della Gratzia λεει ο Βαμβακάρης στην γνωστή σε όλους μας Φραγκοσυριανή). Εκεί μας περίμενε η κυρία Κατερίνα στο ξενοδοχείο. Ενα ξενοδοχείο κυριολεκτικά πάνω στο κύμα!! Βγαίνεις από το ξενοδοχείο, περνάς απέναντι τον δρόμο και πατάς στην άμμο! Τα δωμάτια ευρύχωρα, με θέα στην θάλασσα και όχι μόνο, με το που άνοιγες το παράθυρο αυτή η μεθυστική μυρωδιά της σου γέμιζε τα ρουθούνια.
Η κυρία Κατερίνα μαζί με την δωδεκάχρονη κόρη της Ευγενία μας έκαναν την τιμή και μαγείρεψαν μαζί μας. Η κυρία Κατερίνα μας έφτιαξε μοναδικούς μαραθοκεφτέδες – με την μυστική συνταγή της γιαγιάς Ελπίδας την οποία εξασφαλίσαμε για εσάς ενώ η Ευγενία μας έκανε κάτι απλό και συνάμα τόσο γευστικό που το απολαύσαμε με όλη μας την ψυχή: στραπατσάδα!
Επόμενη επίσκεψη που αλλού? Σε βιοτεχνία λουκουμιών και πιο συγκεκριμένα στον Κορρέ. Ναι ναι, μιλάμε για εκείνα τα μικρά καρεδάκια πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη με διάφορες γεύσεις (τριαντάφυλλο, μαστίχα και άλλες 58 για την ακρίβεια) που γεμίζουν τόσο πολύ το στόμα που δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ. Μάθαμε και εμείς κάτι από την τέχνη του λουκουμιού αλλά και της χαλβαδόπιτας, εκείνο το «σαντουιτσάκι» με την πλούσια γέμιση από αμύγδαλο, ζάχαρη και θυμαρίσιο μέλι.
Και επειδή με όλα αυτά τα δρομολόγια μας άνοιξε η όρεξη, αλλά δεν θέλαμε και να βαρύνουμε πεταχτήκαμε μέχρι τον Φοίνικα, στην ψαροταβέρνα Μπαρμαλιάς. Ο Ισίδωρος είχε την όρεξη να μας μαγειρέψει ομελέτα με γαρίδες.... ε σε νησί είμαστε δεν θα δοκιμάσουμε και τοπικές σπεσιαλιτέ?
Καλοκαιράκι, νησί, θάλασσα..... και η ιδέα ήρθε... δεν παμε για ψάρεμα? Αλλά πώς? Βάρκα, πετονιές και δόλωμα δεν είχαμε. Ο φίλος μας ο Κώστας όμως διέθετε όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και με χαρά τον ακολουθήσαμε. Πιάσαμε τα ψάρια μας και εκεί στην μέση του πελάγους τι θα κάναμε εμείς? Θα μαγειρεύαμε. Ο Κώστας, Πρέκας στο επώνυμο έχει ένα μαγαζί στην Ερμούπολή με παραδοσιακά προϊόντα, έτσι χωρίς να μας έχει πει κάτι είχε φέρει όλα τα υλικά για να φτιάξουμε μια απίστευτη κακαβιά.
Αφού γυρίσαμε από την βαρκάδα μας και την πρωτόγνωρη για τους περισσότερους από εμάς εμπειρία, δέσαμε στο λιμάνι και είπαμε να γυρίσουμε να ξεκουραστούμε... είχε βραδιάσει πια. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο κάποιος – δεν θυμάμαι ποίος να πω την αλήθεια – πέταξε την ιδέα «Δεν παμε παραδίπλα για μια κρεπούλα γλυκιά για να κλείσουμε όμορφα το βράδυ μας.» Το ‘ πε και έγινε. Αντί για Della Grazia βρεθήκαμε στο Φοίνικα στο καφε Portolano και εκεί η Λίτσα μας γλύκανε με μια κρέπα με σοκολάτα, μπανάνα και σταφίδα. Μετά από αυτό.... καληνύχτα σας!
Ξημέρωσε μια πανέμορφη μέρα και το πάπλωμα – μάλλον το σεντόνι – μας πλάκωσε! Αργά το πρωί ξεκινήσαμε για το λιμάνι, να γυρίσουμε λίγο την Χώρα της Σύρου, να δούμε τα εκπληκτικά κτήρια όπως το Δημοτικό Θέατρο, το Δημαρχιακό Μέγαρο, το Πνευματικό κέντρο και άλλα πολλά που αν δεν τα επισκεφτείς δεν μπορείς να τα περιγράψεις.
Πιο αργά, με τον ήλιο να μας καιει και το θερμόμετρο να κοντεύει να εκραγεί είπαμε να πάμε για ούζα και μεζέ. Κατεβήκαμε στο λιμάνι και βρεθήκαμε στο «Λιμάνι» σε μια ψαροταβέρνα, άλλο να σας λέμε, άλλο να το βλέπετε από κοντά. Γευτήκαμε εκλεκτά εδέσματα και τα συνοδέψαμε με ουζάκι.. Ο Σταύρος μας μύησε στα μυστικά της «Γούνας Ψητής» καθώς και στο «Μαριδάκι με κρεμμύδι».
Απογευματάκι πια, λίγο πριν αρχίσει ο ήλιος να πέφτει και αφού συνεχίσαμε την βόλτα μας στην Ερμούπολη, για άλλη μια φορά λοξοδρομίσαμε, όχι πολύ, μόλις 6 χιλιομετρα και που βρεθήκαμε? Στο χωριό Βάρη και πιο συγκεκριμένα «Στο σπιτικό της Αγνής». Η μαμά Αγνή και οι δύο γιοι της μας πρόσφεραν τις γνώσεις τους και εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τα γλυκά τους: παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο, τάρτα πορτοκάλι και τούρτα σοκολατίνα.
Πριν φύγουμε από το νησί κάποιος μας σφύριξε για τον Δημήτρη Πλίτα και το καφέ - μεζεδοπωλείο «Περί.... τίνος». Ο Δημήτρης είναι από την Τήνο, το πώς βρέθηκε στην Σύρο είναι μια μεγάλη ιστορία. Δοκιμάσαμε Γιουβέτσι αστακού και γεμιστό καλαμάρι και επειδή όπως καταλάβατε μας αρέσει να μπαίνουμε στις κουζίνες ο Δημήτρης μας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες τις δικής του για να μάθουμε να φτιάχνουμε μύδια αχνιστά με μάραθο και κάποια dips για να συνοδεύουμε τα πιάτα μας.
Έτσι λοιπόν με αυτή την ανάμνηση έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού. Άντε ξανά πλοία, άντε ξανά θάλασσες. Φεύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και πιστεύουμε ότι θα επισκεφθείτε και εσείς με την σειρά σας το νησί.
Μέχρι το επόμενο μας ταξίδι...... καλά μαγειρέματα!!

Η ομάδα του Ucook.

| Περισσότερα...

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ

Εστιατόρια

Ξενοδοχεία

Ζαχαροπλαστεία

Καφετέριες

Που ψωνίζουμε